Boris Pasternak * Helmikuu

Helmikuu. Hae esiin muste,
itke hillittömästi ja kirjoita,
kun ulkona jymisee räntäsade
ja kevät roihuaa mustana.

Hae rupla, vuokraa ajurinrattaat —
läpi kirkonkellojen kuminan
kiidä sinne, missä sade voittaa
musteen ja kyynelten huminan,

missä puiden oksilta varisten parvet
kuin hiiltyneet päärynät irtoavat,
täyttävät rapakot, kuivan surun
silmien pohjaan syytävät.

Pelloilla mustuvat lumipälvet,
rääkäisyt tuulta myllertävät,
ja varmoina, vaikkakin sattumalta
runot hillittömästi syntyvät.

Февраль. Достать чернил и плакать!
Писать о феврале навзрыд,
Пока грохочащая слякоть
Весною черною горит.

Достать пролетку. За шесть гривен
Чрез благовест, чрез клик колес
Перенестись туда, где ливень
Еще шумней чернил и слез.

Где, как обугленные груши,
С деревьев тысячи грачей
Сорвутся в лужи и обрушат
Сухую грусть на дно очей.

Под ней проталины чернеют,
И ветер криками изрыт,
И чем случайней, тем вернее
Слагаются стихи навзрыд.